Bir kadın tanıyın
Herkesini, bazen kendisini, ailesini yitirmiş fakat hayatta olan.
Hayatı onlarla sorgulayan sonra da kimseye eyvallahı olmayan.
Sırtında kamçı izleri, gözünde yaş, içinde yas.
Neler yaşadın be geçen zamanım
Neler hissettin, nelerle hissizleştin.
Neleri, kimleri yok saydın a benim paramparça gönlüm.
Bazıları hiç anne, baba, kardeş olmamalıydı.
Bazıları evlat ayırmamalı, ve çocuk sahibi olmamalıydı.
Yitirilen hiç bir duyguyu yeniden yaşatmıyor hayat dediğimiz şey.
Kırgınlıklarım, kaygılarım, hüzünlerim iyi ki varsınız, sizlerle ayakta dimdik durmayı öğrendim. Tüm izlerimle direndim. Kimi zaman gündüzlerden kimi zaman gecelerden dilendim. Avunmayı öğrendim. Kim ne yaşattıysa, aynını yaşadığını gördüm, şahit oldum. Benden alınan her neyse onları aldı hayat bazılarından. Ve benim hafızam kötü anıları sildi güzelliklere yer açtı. İyi ki diyorum, iyi ki desteğini esirgeyenler oldu. Bana hayata nasıl devam edebileceğimi öğretti. Sahi siz kimsiniz, neydiniz, hiç kişi, hiç kimse...
Not: Olmadığınız kadar yoksunuz içimde.