Bu telaş bu endişe niçin, bu kaygı, bu hüzün niçin, ölüm korkusu neden! Hiç endişeye gerek yok, hiç tasaya kedere üzüntüye gerek yok, rahat olun ölüm kaçınılmaz son. Ancak Ben niye bugünden bu kaygıyı yaşayayım, yasa ve tasaya bürüneyim; ben varken ölüm yok, ölüm geldiğinde de ben yokum zaten.
………………………..

Bakar mısınız ölümün soğuk yüzüne karşın nasıl bir yaklaşım. Ölüm gelsin diyor hiç mesele değil. Hiç korkmuyorum ondan. Yaşadığım sürece ölüm benden uzak, geldiğinde ise ben ondan uzağım diyor filozof.
……………………….

Nasıl bir ruh halidir bu düşünelim. Kabullenişi, ölümün gerçekliğini, mutlak tadılacağını, ondan kaçışın asla mümkün olamayacağını bu sözle bizlere yansıtıyor teslimiyetçi bir ruh haliyle Epikür.
……………………….

Ölümden korkulur, ürpertir, irkiltir insanı. Hep hissedilir içinizde, uzak kalınamaz ondan. Ölümle yaşam son bulur çünkü. Bir nefis toprak olur. Beden ceset olur.
……………………….

Bir tercihte bulunmak durumunda kalınsa, ölüm mü yoksa, ölümsüzlük mü denilse hangisinden yana oluruz düşünelim. Kimler, hangimiz ölümsüzlüğe rıza gösterir. Şu kısa bir ömür bile katlanılmaz bir hal alıyor ya ölümsüzlük olacak olsa ne olur halimiz. Ölüm kurtuluştur insan için. Ölüm olmamış olsa insan ne kadar dayanabilir ne kadar tahammül edebilir dünyanın bunca meselesine, meşakkatine.
……………………….

Allah sağlıklı güzel ömür versin hepimize. Er ya da geç gidiciyiz. Toprak olucuyuz. Uzun bir ömür dileyelim herkese, iyisinden bir yaşam sürelim ama kaçınılmaz sonu da aklımızdan çıkarmayalım. Epikür’ün bu sözüyle de teselli bulalım. Ancak şunu da bilelim ve inanalım. Eğer kara toprak bir sonsa bizim bitişimizdir ölüm yani argo tabirle cartayı çekişimizdir Ve fakat sonrasında bir hayat varsa hiç problemsiz sorunsuz sıkıntısız, güle oynaya gidişimizdir.



Kemal SEYFİ
25.01.2022