1
Yorum
2
Beğeni
0,0
Puan
462
Okunma
Öyle bir yerdeyim ki ...
Ne vazgeçmek mümkün ne gitmek, ne kalmak..!!!
Bu hep böyle oldu Benimle kalan sadece gölgem değil.Bu harabenin her bir taşı nefes alıyor.
Her yerde izlerin tütüyor...
Aynada gözlerimin içine bakan yabancı, diller yabancı,hayat yabancı ...Bundan sonra hiç kimse bu zırhın arkasına geçemeyecek.
Gitmek, kaybolmak,kendini aramak , gelmek kalmak.. karıştım gittim.
Aklınla kalbin arasında sıkışıp kalmışsan yaşadığın mevsimin ayı yok,günü yok, takvimi, yıldızı yok...
İnsanın içsel yolculukları , batışları çıkışları, haykırışları, içten içe kayboluşları...
Bu kadar acıdan sonra artık önemi kalmadı.
Ne gel ne git...
Sakın yapma
Bir daha duvarları yıkma,
İnfazlara alışkın değilim..
Cevap Yaz