1
Yorum
4
Beğeni
0,0
Puan
543
Okunma
siyahın beyazla zıtlaştığı eski bir fotoğraf karesinde
dünü oynayan kadın
zaman
çizgiler bıraksa da gül yüzünde
solmayan hatıramsın
...
renkli düş kurduğumuz gün çekmiştim bu resmi
güller tomurcuktu henüz gamzelerinde
yollar bizim diyorduk
bir olup yürüdüğümüzde
...
ne tuhaf
zaman her şeyin ilacıysa bu da filmi olmalı
eski bir iç acının dahiliye röntgeni
geçiyor
geçmiyor
geçiyor
geç oldu hadi yat diyor
...
ha unutmadan
seni hiçbir zaman çiçek sever gibi sevmedim
her dem kötü emellerim vardı kızıl gonca gülüne
şimdi de sevmiyorum
yarin kulağı var elbet
varsa var be banane..
Şiirin sahibi
Cevap Yaz