1
Yorum
2
Beğeni
0,0
Puan
607
Okunma
Ne için geçiyoruz ki bu dünyadan,
siktir et.
gel, otur yanı başıma..
şafağa karşı rakı içelim.
Oradasın biliyorum, kapıların ardında,
perdelerin ardında, gururun ardında..
Ben de buradayım,
tek başına bir ağaç gibi,
çırılçıplak son baharda..
Ne kuşlara yuvayım,
ne gölgemde soluklanıyor çobanlar..
Kimsenin bir işine yaramıyorum,
senden başka..
sana şiirler yazdım da ne oldu, şiir olmak isteyen kadınlar falan hikaye... Her kadın belli bir adamın şiiri olmak ister, ağzının içinde kelimeler birikmeyen adamların, içinde çiçek yetişmeyen adamların.. Şiirleriyse hep, hiç bir şeymiş gibi davrandıkları adamlar yazar onlara.. Ne bir şey feda edebilirler uğruna, ne adamakıllı sevmek geçer içlerinden..
okunur o şiir,
güzelmiş denir.
o kadar.
Cevap Yaz