Politikaların doğruluğu ya da yanlışlığı değil baktığım yer, insana insanca bakabilmek önemli olan...


Savaşlar savurmuş onları uzağa
Daha onüç yaşında 6 yıldır çalışıyor İsa
Haftanın beş günü çalışıp beşyüz lira aylık alıyor.
Ailesine bakmak zorunda en çok istediği şey uyumak.
Sokakta oynamayı özledim diyor futbolcu olmak isterdim aileme daha iyi bakmak ve hayallerimi gerçekleştirmek için.
Sabahları uyanmak istemiyorum ama
Çalışmak zorundayım
Oniki saat çalışıyorum diyor
Niye geldiniz buraya
Pis mülteciler diyorlar
Bunu da yaşıtım değil büyükler söylüyorlar .

Oysa hangimizin köküne baksak bir yerlerden göçüp gelmişizdir.

Orada bir savaş var
Hem biz birşey yapmadık ki
Savaşı biz çıkarmadık
Orda rahattık böyle diyen olmuyordu.
Bizim ne yaşadığınızı bilmiyorlar üzülüyorum diyor.

Anne içinde hiç kolay değil, hangi anne çocuklarının çalışmasını ister. Oynasınlar her çocuk gibi istiyorum diğerlerinden ne farkı var benim çocuklarımın diyor.
Uyusun istiyor çocukları
Orda bir kişi vuruyor bizi
Burda herkes vuruyor.
Gözyaşıyla uyandırıyorum çocuklarımı.
İnsan yerine konmuyoruz.
Ölmekten beter sözler duyuyoruz.
Çok zor çok yaşamak mı bu!

Diğer bir çocuk üşüyor çaresiz.
Babam öldükten sonra kimse bana ceket almıyor diyor.
Kimi de ucuz işçi diye
inşaatlarda kum çekiyor
Yazın en sıcağında oruç tutarak.
Bir hayvan bile daha değerli iken.

En çokta insan sevgisi olduğunu söyleyenler bu mültecileri aşağılayanlar.
İnsan sevmekte artık riyakarca yapılıyor.

Filler tepişiyor
Çimenler eziliyor.