Hâlâ çizgi film izlemeye meraklı mısın? Televizyonumuzda çok az kanal vardı eski olduğu için bu yüzden dedemlerde izlerdik ama onlar sanki bizi istemiyor gibiydi. Ama çocuktuk anlamazdık ki nefreti. Annem abimle beraber işe götürürdü ya bizi, parkta beraber dondurma yerdik. Hâlâ sever misin o dondurmadan? Hani külahlıydı, önce alt kısmını yerdiniz, salıncakta sallanırdınız. Sadece abimle o anlarımız güzeldi, onun dışında sevmezdi. Şimdi seviyor mu peki? Neşen yerinde mi? Gülmeyi severdik, hatırlıyor musun? Mahallede ki çocuklarla piknik yapardık, hâlâ yapıyor musunuz? Eskiye dair ne kaldı? Çocukken az da olsa her şey güzeldi, diyor musun? Özlüyor musun beni? Çok sevdiğimiz bir köpek peluş vardı, hatırlıyor musun? Hâlâ onunla uyuyor musun? Neler değişti hayatımızda? Artık daha fazla mutlu muyuz? Büyüyünce geçer diyorlardı ya, dizimide ki yaralar geçti değil mi? Hep düşerdim. Canın yanmıyor artık değil mi? Küçükken bir şeylerin farkında değildin ama artık büyüdük biz. Dikkat et kendine olur mu? Acıtmasın kimse canını. Yaralarını saracak kimsen de yok artık. Büyüdük ya biz, artık yaralarını sarmayı kendin öğrenmelisin. Beni unutma, olur mu?"