Merhaba Anne
Sana senden çok uzaklardan yazıyorum.Bugün tamı tamamına 86 gündür benden uzaklarda diyarlardasın.Askerlik harici ilk defa sen benden,ben senden bu kadar uzak kalır olduk.Askerde benimle şafak saydın,benimle beraber kalktın sabahları ve benimle beraber nöbete gittin.Sen Hatay’da ben Tunceli’de öyle geçti 10 ay...
Sana senden çok uzaklardan yazıyorum Anne.Yağmurlu bir Antakya gecesinden sobanın hemen yanıbaşında çayımı yudumladığım andan.
Nasılsın Anne iyimisin?Ayakların ağrıyor mu?Toprak üşütüyor mu seni?Ya yağmurlar Anne?Gök gürültüsü korkutuyor mu ?Beni soracak olursan nasıl olduğumu bilmiyorum Anne.Aslında dıştan bakanlara göre iyiyim ama içimde fırtınalar kopuyor.Yüreğimde bir yangın var sönmeyen...Bu yangın seni toprağa koyduğum gün başladı ve Ogün bugün yanıyor durmadan...Bu yangın çok canımı yakıyor Anne.Bazen dayanmakta zorlanıyorum,hatta yeter diyorum ve avazımın çıktığı kadar bağırmak istiyorum ama yapamıyorum.İçimdeki her kelime yüreğimi paramparça ediyor.Boğazımda düğümleniyor her kelime bu düğümler canımı çok yakıyor Anne...
Sana yağmurlu bir Antakya gecesinden yazıyorum Anne.Büyümeyen o haylaz oğlun büyüdü Anne.Senden sonra büyüdüm Anne.Kafama takmıyorum hiçbir şeyi ne ekonomiyi,ne de asgari ücreti...Umurumda değil hiçbirşey sensizlikten başka.Umursamaz oldum ev yansa ateşiyle ısınacak kadar rahatım.Ben seni kara toprağa göndermişim umurumda olur mu Dünya ?Ne onun bunun dedikodusu,ne de başkası tınlamıyorum.Sen kafana taktın da ne oldu Anne?Senin ölümüne sebep olanlar keyfinde sefasında,bizleri sensiz koydular onlar hayatlarına hiçbirşey olmamış gibi devam ediyor.Haylaz oğlun büyüdü Anne çok fena büyüdü hemde.Senin ölümüne sebep olanları arayıp sormayacak kadar kinim büyüdü içimde.Yüreğim halen bir kuşun yüreği gibi ürkek ve masum ama senin ölümüne sebep olanları affedecek kadar yumuşak olamayacak...
Meleğim tam 86 gündür yoksun.Ben yokluğunda daha çok sever oldum kalemimi kağıdımı.Ellerin yerine kaleme gözlerin yerine kağıda bakıyorum.Bide masamdaki resminin olduğu kupa bardağıma.Annem üzülme bu haylaz oğlun yağmurdan sonra güneş açmayı çok iyi bilir ama biraz zamana ihtiyacım var.Anla beni üzülme mezarında rahat uyu beni merak etme... Sağolsun amcam beni teselli etmeye çalışıyor bazen düşüyorum o da olmasa sanırım arkandan bende koşa koşa gelirim.Üzülme ve merak etme ektiğin tohumlar çınar olacak ve senin gölgen olacak...
Annem seni çok özledim biliyorum sende beni özledin bu gurbetlik birgün sona erecek kavuşacağız meleğim...