Bu gün...
Bu gün devirmek istiyorum önüme gelenleri. Yıkmak, yakmak, bozmak, parçalamak hatta. Belki de bu gün kötü olmak istiyorum. Kötülerin umarsızlığını ve vicdanını bir anlık da olsa sahiplenebilirsem, insanların çirkin yüzlerinden ve bencilliklerinden duyduğum rahatsızlığı duymayabilirim diye umuyorum belki.
Bu gün çok kötüyüm. Evet... Ve çok yanlızım her zaman ki gibi. Buna alışmış olmam gerekirdi yıllardır biliyorum. Bir çok başarısızlığım gibi bunu da başaramadım besbelli.
Hayat! Ne istiyorsun benden? Aldıkların yetmedi mi? Ya verdiklerin?
Ölümü düşünüyorum bugün. Sonra yaşamı... Ne kadar da anlamsız geliyorlar şimdi bana?
Gücünü yitirmek mi bu? Tükenmek mi? Herşeyini kaybetmek ya da? Hiç bir şey bilmiyorum. Hiç bir şey girmiyor kafama. Ama bildiğim bir şey var bugün: ÇOK AMA ÇOK KÖTÜYÜM...