Kimsesizlik midir yalnızlık
Yüreğini yaktığında od
Onunkinin yanmaması mıdır
Onsuzluk mu yalnızlık aslında
Hani derler hep
‘Sevmek mi sevilmek mi’ diye
Benim cevabım nettir
‘Sevmek’
O yürekteki varlığını asla tam olarak bilemezsin
Ama seninkini o çoktan istila etmiştir
Kabullenmek zordur başta
Hazmedemezsin bu durumu
Boyuna inkar boyuna yalanlama
Ancak
Bırakıverirsin bir boşluğunda kendini
Anlarsın nasıl fethedildiğini
O zaman ne inkar ne yalanlama ne kabul edemeyiş
Hiçbiri kurtaramaz seni
Seversin körü körüne
Her şeyi ile
Sadece gerçekten seviyorsan
Beklemezsin bir karşılık ondan
Kendi kendine öylece seversin
Uzaktan, seni tanımadan
Ne konuşur dilin ne susar
Ama sol yanın hiç durulmaz
Başkasıyla mutluyken o
Sen de mutlu oluverirsin
Sonuçta gülüyo ya o
Sonuçta kendi yansımasını buldu
Aşk senin yansımandır demişti biri
Artık aynaya baktığımda
Göremiyorum yansımamı
Veya görmek acıtıyor
Felek vuruyor tokadını
İşte başlıyor yalnızlık
Onsuzluk, kimsesizlik
Tutsak olmuşum yalnızlığa
Fark etmeden bunca zaman
Ya da bile bile girmişim parmaklıklar ardına
Şimdi biliyorum yalnızlık nedir
Yalnızlık hem sen hem de sensizlik…