Zaman tünelinde 1985 yılıydı,
17 yaşımdayım terli bıyığımdı,
Samatyada bir eczanede kalfayım,
Baba dostu yanında çalışmaktayım,
İşten eve evden işe patronun arabasındayım,
İşimi çok sevmiştim birazda çalışkandım,
Reçeteleri sular seller gibi okuyordum,
Yapma ilaçları hassas terazide yapıyordum,
İşler açılmış yanıma yardımcı çırak alınmıştı ,
İlaç paketlerini ben açar sayar yerlerine koyardım,
Bir gün eczacının babası latif amca yeni gelen ilacı sordu,
Baktım yerine ilaç yerinde yok aradım taradım bulamadım,
Meğer yeni çıkmış piyasaya ilaç ve çok pahalıymış,
Akşam kapattık dükkanı eve gitmek için bindik arabaya,
Eczacı canan ve babası evime yakındılar onlarla gider gelirdim,
Evime yakınlaşınca aracı kullanan latif amca bana saymaya başladı,
İlacı sen aldın geri getir deyip beni hırsız belledi sanki hakim idi,
Gençliğimde hayatımın şokunu yaşadım hıçkıra hıçkıra ağladım,
Ben almadım ne kadar da desemde latif amca ikna olmadı,
Eve gidip babama anlattım bir daha gitmem ben işe dedim,
Bİr kaç gün sonra babam uğramış eczaneye durum çıkmış ortaya,
Bizim çırak çalmış ilacı birisinede ucuza satmış hırsız çırakmış,
Haberdar eden ya veliymiş ya melekmiş benim için hala öyle,
Aklandık aklanmasına da derin izler bıraktı ya ah latif amca ah !!!!!
Zanla suçlamak delilsiz konuşmak her kesi kendin gibi sanmak !,
Güzel bakmalı insan güzel olmalı güzel konuşmalı iftira atmamalı,
35 sene oldu bu olay benlikten kurtulmadı ya hırsız bulunmasaydı,
Allah mazlumların yanında.bu dünyada imtihan ağır zorlu yokuşlu,
Ahirete azık hazırlamalı ,hatalardan ders çıkarmalı tövbe edilmeli,
İşte böyle bir benim hikayem sonrası ise latif amca eczacı canan,
Şimdilerde mahşeri beklemedeler.bizlerde arkalarından gitmeyi .!