Söz verdin gelmeye
Söz verdim beklemeye
Ömrümüz yettiğince
Seni Seviyorum...

Yüreğimin renkli boyalı pencerelerinden
Sarkan sardunyalar
Besmele ile bir bir açıyor
Bayram çocukları gibi sevinçle seni seviyorum...

Sabah ezanı dağılırken sokaklara girerken evime bereketi, rahmeti, nimetiyle camilere giden adımlarda seni seviyorum

Vatanımın üstünde dalgalanan bayrağımın rengi, ay yıldızı, hilali gibi seni seviyorum...

Damarlarında hissediyorum seni bebeğim
İçi sevgi dolu sevda gemim sefere çıkıyor Vira bismillah
Uğradığı en uçtakı sınır boylarına güller bırakıyorsun ya öyle seviyorum seni...

Başımı kaldırdığımda heybetini hayranlıkla izliyorum iki krem lâle tutuşturuyorum ellerine öyle seni seviyorum...

Yavru vatanım gibi seni seviyorum portakal kokusunda...

Hırçın dalgalardan saklanıp kız kulesinde pembe kağıt helvayı birlikte yerken seni seviyorum..

Ayasofyam gibi seni seviyorum açıldıkça mis kokulu çiçekler yayan...

Büyükada’ya geçerken bir simiti martılarla sohbet ederek bitiveriyorken susam tanelerinde seni seviyorum mavi gökyüzünde lacivert gözlerinde...

Yeşil örgü süveteri ile ayağındaki topuyla beni bekleyen yetim çocuğun Umut’lu gözlerinde seni seviyorum...

Tahta rahleme ve Kur’anımın beyaz dantelli kılıfına kavuştuğum an gibi seviyorum...

Dörtnala koşan atların nal seslerinde, şahlanışında gökyüzüne seni seviyorum...

Bilmediğim bir evde, sahibinin bile unuttuğu dolapta, gün yüzüne çıkarılmayı bekleyen, sevenin sevdiğine kavuştuğu an kıpkırmızı elma desenleri ile kaplı Kur’an’ı Kerim çok yıllar sonra değer verenlerin sayfalarını açtığında beni bekleyen zümrüt bir tavus kuşu ve eski bir para gibi...

Hiç tanımadığım insanların sanki bana bıraktığı hediyelere kavuşmak gibi seni seviyorum..

Bembeyaz ay gibi parlayan tepside minik bir ekmeğe aynı anda uzanan ve paylaşan gülüşlerde seni seviyorum..

Elma kokusu sararken çiçek kokularıyla cennetten gelen işte o an seni seviyorum..

Unutma seni seviyorum
Bir sepet dolusu elma ve kendini getirmeyi unutma bana seni seviyorum...

Lütfiye Çanacık merhaba