0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
845
Okunma
Kaybolan güneşle beraber,
Buz tutuyor yorgun umutlar…
Sanki sahil yerine,
İçime çarpıyor bütün dalgalar.
Ve sonra hırçın rüzgar,
Kamçılıyor ağaçları öfkeyle,
Bir uğultu bir sayha çöküyor,
Sessizliğin tam kalbine…
Neredeyse hava kararmak üzere.
Epey geç oldu, gitme zamanı yaklaşıyor,
Gerçi sana göre hava hoş, her şey sütliman,
Yüreğim aşkından pişiyor,
Sendeliyor,
Çarpıyor,
Üşüyor.
Can çekişiyor.
Aklım seni düşlüyor,
Papatya falı misali acaba diyor,
Seviyor sevmiyor,
Seviyor/ sevmiyor?
Bu tekerleme uzayıp gidiyor.
Amma velakin kahrediyor.
El kadar kalbin dünya kadar derdi oluyor.
Orhan ŞENTÜRK
