2
Yorum
3
Beğeni
0,0
Puan
766
Okunma
Domur domur terli alnı ve titreyen elleriyle okuyor şiirini, kalkık omuzları son dizeyle iniyor, içi boşalıyor: "Yaşasın Cumhuriyet!"
Kaymakam, belediye başkanı, garnizon komutanı da içlerinden yineliyor:"Yaşasın"
İhaleci müteahhit, parti yalayanı daha coşkulu:"Yaşasın..."
Kepaze bir ekim güneşi vuruyor çocuğun beynine. İki saattir güneş altında bekliyor şiiri için. Protokol koltukları dolu ve üstleri güneşlikli, daha büyük yiyicilerin daha küçük uşaklarına kıyak olsun diye. Oğlan biliyor bu yaşında kendi cumhuriyeti olmadığını. Anası kaçıp gittiyse de babası cumhuriyeti göstermiş onlara. Şiirden sonra toparlanıp pimapen atölyesine yetişecek ki haftalığı tam olsun."Yaşasın cumhuriyet" diyordu dün akşam babası da. "Biraz da bizi yaşatsın cumhuriyet." ekliyordu içinden.
Cevap Yaz