Okul gezilerini çok severim.İnsan ilişkilerini ortaya çıkardığı ve gezilen görülen yerlerin zihinde kaldığı aynı zamanda güzel hatıraların yaşandığı durumlardır.
Görev yaptığım okulda Peri bacaları’ diye anılan Ürgüp-Göreme ve Konya gezisi düzenlenmişti.O tarihi güzellikleriyle dolu Peri bacalarını gezdikten sonra Konya’ya geçmiştik.Otobüsle, şehri şöyle bir dolaştıktan sonra esas göreceğimiz yerlere doğru yöneldik.Tarihi müzelerini.Alaaddin Tepesi’ni gezdikten sonra Mevlana türbesine geçecektik fakat zaman yetmediğinden ertesi güne kaldık.Öğretmen arkadaşlarımızdan bir tanesi ’bana müsade ederseniz burada tanıdığım bir arkadaşım var.Ben bu gece orda kalayım yarın sabah saat 09’da buluşuruz ’dedi.
Biz de kabul ettik.Öğrencileri önceden ayarladığımız bir okul pansiyonona yerleştirdik.Biz de o geceyi orda geçirdik.Sabah olup uyandığımızda öğrencilere kahvaltılarını yaptırıp arkadaşla sözleştiğimiz yerde onu beklemeye başladık.Saat 09’da biz ordaydık.Ama arkadaş bir türlü gelmiyordu.Saat 09-15 oldu yok,0930 oldu yok.
Öğrenciler de biz de sabırsızlanmaya başladık.Ben bir aşağı bir yukarı dolanıyor içimden ona söyleyeceğim sözleri düşünüyordum.Derken karşıdan sallanarak geldiğini gördüm.Aslında çok sevdiğim ve takdir ettiğim sözüne güvenilir mert, dürüst bir arkadaşımızdı.Tam yanıma yaklaşmıştı ki,bana bakarak:
-Bir insanın kızdığını sadece sözlerinden mi anlarız şu surata bak,ne kadar da kızmış bana.Ne desen haklısın.
-Tüm söyleyeceklerimi unuttum.Bir an yüzüne baktım.Şaşkınlığım geçtikten sonra :
-Hoş geldin,olur bazen böyle,hadi bin arabaya da yola koyulalım dedim.
Tabi olarak otobüse bindikten sonra neden geciktiğini sebepleriyle anlattı.O anlattıktan sonra elinde olmayan sebeplerden dolayı mazeretini haklı gördük ve gezimizi güzel bir şekilde gönül kırmadan tamamlamış olduk.
Otobüsten öğrencileri indirirken halktan birisi yanımıza yaklaşarak:’Hayırdır!Hoca nerden geliyorsunuz’ dedi.Ben de ona dönüp;espri olsun diye’sorma Ürgüp’e gittik Göreme’den geliyoruz’dedim. Adam anlamamıştı.
’Tüh tüh tüh ta oralara kadar gidip te görmeden gelinir mi?!..
Abdurrahman KAHRAMAN