0
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
916
Okunma
YÜREĞİMİ SANA EMANET ETMİŞİM
Hiç olmayacağı kadar ruhi bir “sevdanın içinden” senli aşkla geçti ömrümün taneleri. Bu hederli hayatın hangi mevsimindeyiz diye, hiç kimseye sormadan gözlerine “asılı kaldı” bakışlarım.
Yüreğimden canına akan hislerimle, “sevgimi mürekkepleyip” demleyerek, koşar adımlarla hanene sığındım. Tenimi üreperten hava senin deniz gözlerinde buluştu. Tatlı bir meltem esintisinin esareti altında kalmış yüreğimi sana emanet etmiştim.
Farkında mısın? Dudâklarındaki tebessüm, gözlerimin ışığı olmuş, içimin derinliklerine “aşk ile” dolmuşsun. Artık, tam zamanı; yer, gök dinlemeden, ruhunda kaybolarak, damarlarındaki asil kanda akarak, hücrelerinde yaşayarak bu ömrü “seninle” tüketmek istiyorum, ey yâr.
Mehmet Öksüz
