0
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
846
Okunma
NASİP
Yusuf Yılmaz
Bir sohbet esnasında
Bir arkadaş öyle bir anlattı ki
kumaşı…
Yer etti kafama.
Gece rüyama bile giriyor.
Bütün kumaşçıların önünden geçiyor
arkadaşın tarif ettiği kumaşı arıyordum.
En büyük kumaşçı mağazalarından birine girdim.
Orta boylu, sempatik, babacan tavırlı çalışana
kumaşı tarif ettim.
Adamcağız kumaş toplarını erinmeden altını üstüne getirdi.
Hiç birisi o kumaş değildi.
Adamın bu uğraşı karşısında mahcup olmuştum.
“İşimiz efendim”
“Kusura bakma seni yorduk. Hakkını helal et. Hayırlı işler”
“Olmaz, bir çayımı iç”
O babacan adamı kıramadım.
Tam çayımı yudumlarken aradığım kumaş karşımda bana gülüyordu sanki.
“Ağabey işte bu kumaş!”
