İnsanın ruhuna şifa, kendimiz, sevdiklerimiz için yada hiç tanımadığımız insanlara, yaratana yapılan temennidir.

Dua etmek insanın vazgeçilmez yönelişidir aslında.
İnsan hayatı boyunca fiili olsun sözlü olsun hep dua hali içinde yaşar.
Karşılaşılan her sorunda, her zorlukta, sıkıntıda, olan ve O’na yönelmeye nice çehreler vardır.
Onların kalpleri mühürlüdür, sıkıntılıdır, dünya bile onlara dar gelmektedir, duasız yürek oldukları için...


Dua Allaha açılan kapıdır. Sıkıntının sonunun ferahlık, ve her sığınılacak yerin adıdır.
Dua Rabbine bağlılığın adıdır.Mutluluk kapılarının huzurla buluştuğu, insana yalnız olmadığının cevabını veren, o sonsuzluk nurunu tattıran haldir.


Dua Allaha karşı iletişimimiz, isteyişimiz ve kulun şanını artıran yüzümüzü ak eden, elimizdeki misafirin gökyüzüne özgürce ulaştırdığımız anahtardır...

Rabbimize olan bağımsızdır dua..
Rabbimiz bize dua ile yaklaşır ve iletişimimiz dua ile sağlamlaşır..
Biz dua ederken aslında yalnız değiliz, Mevlamızın bizimle birlikteliği biz güç verir ve yönelişimiz ona olur..


Duadır bizi selamet gemisine çıkaran,
Ve temiz ağızların birbirinden istediği şifre gibidir. Anahtarı ve cevabı sadece Ondadır..


Bizler duayı sadece sözümüz, olarak biliyoruz, aslında yaptığımız her fiil sünnetullaha uygunsa bu duadır, yakarıştır...

Mevlana ’nın "Ya Rabbi!
Bizim halimize bakıp muamelede bulunma. İkramına ihsanına göre bize ikram et.
Ya Rab içimde ilim katresi var onu heva rüzgarıyla ten toprağında muhafaza eyle..

Dua insanın en büyük silahıdır, o zaman ruhumuzdaki bütün vesvese, kötülük ve arzularımızı dua ile Mevla’ dan korunma talebinde bulunabiliriz.
Her gün semaya avucumuzda kaç misafir hediye ediyoruz sevdiklerimize..
Cevabı ilahi güzellikler olan bu sonsuz yağmurda kalmak temennisiyle...