Güzel bir mesele anne baba olmak, vaktiyle evlat olmak. İki yönlü bir konu bu. Eğer anne babaysanız ebeveynseniz yani daha önce evlat olma duygusunu yaşamışsanız, anne babanız ve kardeşlerinizle bir zaman dilimi geçirmişseniz tatmışsınızdır bu duyguları.
...

Evlatken anne baba kardeş ilişkileri, aile içi mevzuları içinden geçilen dönemin en önemli hususları. Bu dönem anne babanın çocuklar üzerindeki eğilimi, etkisi, yönlendirmeleri, yetiştirilmeleri öncelikli hususlardır. Onların zihinsel ve bedensel olarak gelişimleri oldukça önemlidir. Aile içi ahenk, anne baba ilişkileri, sağlıklı yaklaşım ve iletişim evlatları hem sizinle, hem de kardeşleri ile olan münasebetlerini tayin eder. Her birini ayrı ayrı tanımak, huy ve tabiatlarını keşfetmek ve ona göre davranmak gerekir. Birini kollayıp diğerini dışlamadan hareket etmek, en zor zamanlarında yanlarında olmak, sorunlarına destek çıkmak, düştüklerinde ayağa kaldırmak, özgüven aşılamak, maddi mevzularda müsavi olmak anne baba olmanın en temel meselesidir. Sevginizi vermek, şefkatle yaklaşmak, anlamak, dinlemek, kol kanat germek, uzak tutmamak, azarlamamak, paylamamak diğer önemli meselelerdir.
...

Anne baba böyle yaklaşır ama yine de dengeleri tutturamayabilir. Evlatları hoşnut edemeyebilir. Gönüllerine giremeyebilir. Çünkü evlat daha farklı bir pencereden bakar. Siz her ne kadar dengeli davranmaya, birini diğerinden ayırmamaya özen gösterseniz de o farklı gözle görür. Kendisini ihmal ettiğinizi, gereken şeylerden mahrum ettiğinizi, kimi şeylerden yoksun bıraktığınızı düşünür. Bu gerekçelerinde haklılık payı olabilir. Siz her ne kadar kalben müsterih olsanız da, asla düşündüğü gibi düşünmeseniz de ister istemez bir kalp kırıklığı, bir iç burukluğu olur. Telafisi de zor olur. Kendinizi ifade etmekte zorlanırsınız, anlatamaz, telafi edemezsiniz.



Kemal SEYFİ
24.08.2021