bakıyorum
kim nerede nasıl halde bilmiyorum.sevenler sevilenler yüreğinde acısı olanlar uyumadan sabahlayanlar dışarıda gezip tozanlar gününü gün edenler kimsesizler evi barkı olmayanlar sığınacak liman bulamayanlar aklımda delice düşünceler bu gecede nereden nereye geldim kimle ne yaşadım, ne yaşamadım hesap soruyorum kendime bazen dolu taşıyor bazende boş dolmuyor aklımı oynatıyorum sesli sesli gülüyorum gece bitmek bilmiyor ne desem ne demesem diye kafa yoruyorum ama nafile zaman bir türlü geçmiyor pencereden dışarı bakıyorum karanlık sokak kimseler yok arada geçen arabalardan başka dönüp duruyorum evin içinde yudum yudum içiyorum kahvemden bir de peşi peşine yaktığım sigaramdan çektiğim nefesler gözlerim yanıyor dimağım duruyor ama uyku girmiyor gözüme aklıma geliyor geçmişte yaşadıklarım duvara çiziyorum resimleri hayal ederek bazen delice karalıyorum şiirleri hasret rüzgarları ile bazende isyan ediyorum kendime müzikleri dinliyorum her parçada bir aleme giderek açlığım geliyor aklıma zil çalıyor midem
dolapla savaşıyorum doyurmak için karnımı bu gecede deliyim işte yalnızlığın pençesinde saatler gece yarısını gösteriyor ne yapsam ne etsem de uykum kaçak yine yastıkla barışık değil kafam çağırsa da yatak beni uyuyamıyorum işte geceyle savaşım devam ediyor can sıkıntısı ile bakıyorum duvarlara üç beş leke var yüreğimden silinenler gibi onları da siliyorum
yılların verdiği yorgunlukla baş edemiyorum bakıyorum işte öylesine bu gecede yine uykusuz.
delinin gecesi geçiyor böyle sabah ışıkları vururken cama koyayım diyorum kafamı yastığa belki uyurum şimdi. aklımdan silebilir sem geçmişi bu gün bir başka uyanmak istiyorum bu yalan dünyada yeni bir gün yeni bir umut ile