Hayat varlığı çağrıştırır ölüm yokluğu
Zamana tabi olan zamanla yok olur
Dünya zamana tabi hayat sahibidir

Varlık zenginlik ile anılır ölüm fakirlikle
Dünya hayatı kendi düzenine yol bulur
İnsan yolunda iken bile yolsuz biridir

Bir tabut taşıdım yoksulların diyarında
Tabut demeye bin şahit ister doğrusu
İçindeki ölü tabuttan da beter kefensiz

Bir tabut gördüm zenginlerin diyarında
Çiçeklerle süslü taşıyanların kalpleri yoktu
Sordum neden diye dediler öyle sebepsiz

Hayat sıcaktır ölüm soğuktur yaşayanlara
Uyumsuz insan ölürken korkar ve terler
Yaşarken üşüyenlere acırım ben zamansız

Ne zenginlik hayattan ne fakirlik ölümden
Hayatta tez antitez sentez birbirini besler
Bir döngüden ibarettir yaşam aralıksız

Ruh nefestir cennet bahçe ikisi de yar
İyi bir nefes cennette hissettirir insanı
Zengin fakir fark etmez iyi bir nefese

İnsan dediğin canlı iyi olmaya bakar
Dünya adaletsizdir yoktur vicdanı
Yaşayanlar oldum olası ters köşe

İnsan bir enerji şekil boyut değiştiren
Hayatla şekil alır ölümle boyut değiştirir
Enerjilerinde insan gibi zengini fakiri var

Cahil insan fakirdir bilmemek mutluluk
Mutlu insanların enerjisi baya yüksektir
Bilinçli mutluluk daha gerekli insana yar

Sinan Bayram