Ben hiç çocuk olmadım, buna izin vermediler. Çabucak büyü dediler ve bir baktım ki ben çocukken de büyükmüşüm. Bunun neden olduğunu geçte olsa anladım, büyükler büyüklük yapmayınca çocuklar büyük doğuyor. Bedenim küçüktü fakat aklım büyüklerden büyüktü. Mesela büyüklerin neden bağırarak konuştuğuna bir anlam veremezdim, küçücük bedenimizin yüksek sesten etkileneceğini nasıl bilmezler. Onlar hiç küçük olmadı mı, onlar kim mı Anne ve Baba dediklerimiz. Çok yorgunum çok, hayaller bitti, hayatlar bitti. Ömrün bitmesi sadece ölmek değil, yapacaklarının bitmesi yada yapacak hayal ve gücünüzün kalmaması. İşte o durumdayım ve bana göre bu yaşamın bitmesi, ölmek değil. Çünkü ölmek yok olmak değil yeni bir başlangıç, sonsuzluğun başlangıcı. O kadar yorgunum ki artık yeni bir başlangıç yapmak istiyorum, günü geldiğinde yavaş yavaş yorulmadan yormadan, üzülmeden üzmeden. Huzur içinde sesimizi yükseltmeden, kırmadan kırılmadan. Çok şey mi istiyorum gideceğim dünyadan.