Ölümle yaşam arasındaki ince çizgidir belki de sırat.
Aşina ve bîgâne arasındaki tezattır belki de sırat
Gönlünden gönlüme aradaki yoldur belki de sırat
Gökyüzüne saçılmış yıldızlar gibi ortada ama ulaşılmaz bir sırdır belki de sırat...
Bir varmışla bir yokmuşun arasında çok az vakit kaldıysa eğer insan hem sevdiklerinin kıymetini bilmeli hem de sevilen sevenlerinin .Duyarken kulak ve görürken göz yürürken ayak ve tutarken el ,her şeyi öğrenecek istek yapacak takat varken yapmalı. Ne olacaksa son nefes gelmeden olmalı. Söylenmemiş bir söz asla son olmaz ve sorsan da ölülerden cevap alınmaz.Kaderi midir yoksa kabri midir eksik kalmak.
Ah insan ah misal âleminin kuytusuna sığınmış merhamete muhtaç zerrecik.Nasıl da şehadete teşne yüreğin Hep yaralısın hep yarım hep noksan ...
Öyle ya ruh daima sultan makamında olsa dünya biraz olsun cennete benzerdi
Bütün hazların ötesinde sevmek vardır ya hani; seni tandıra da atsalar yanmayacağın zehir de verseler gül şerbeti diye içeceğin ; sevmek budur işte İnsan kuluna teslim olunca bile teselli buluyor .Rabbine teslim olsa kim bilir neler neler bulacak. Yeryüzü dört mevsimi yaşarken işte o teslim olanlar için yaz da kış da ilk ve sonbahar da aynı kalır. Ne yaprağını döker sonbaharında ne de çiçeğini açar ilkbaharında.
Her dem taptaze kalır her mevsim meyve verir dalında.
Ateş olsa yandırmaz derya olsa kandırmaz Sultan makamında .
Câhide