Dün gece kutup yıldızının koynundan çıkıp gelen o ay yüzlü güzel gönül perdesini kımıldattı da bize remizli sözler söyledi.Lâkin bizde o sözü anlayacak kulak hala tıkalıdır .

Kalbin süveydâsını açmak için cihanın muhabbetinden geçmek lazımdır.Sürmek lazımdır raysız umut trenini ;görmek lazımdır ruhumuza bu aşkın tohumlarını ekeni...

Göz güzeli dil lezzeti akıl hikmeti arar ve sever Güzellik gözde değil bakışında lezzet dilde değil gelenin akışında hikmet akılda değıl ruhun inkişafında değil midir?
Yemeğin koyulduğu tabak derse ki bu yemek bendendir ;külliyen yalandır;kır gitsin.
Hamdır belki o ,üflenmemiş ney’e benzer
Kapatır gözlerini ;elleriyle gezer
Dokuz boğumlu nefsin başında her göze
Binbir başlı ejderhaâyı pâre pâre ezer
Belki de görür ammâ bakan bir köre benzer.
Leylâ’ya mecnun gözüyle bakabilmek için o cünûn şehrine avdet edebilmek lazımdır.
Ezel bezminde mest olduk
Yaratılmışa dost olduk


Katığı pişiren hardır
Âşığı pişiren yardır
Sırrı gayba tercüman dahi olsan ehil olmayanlar arasında söz horozun önüne dökülmüş inci tanesine benzer.
Derler ki ilim mârifete tâbîdir müşterisiz metâ zâyidir. İstek vâdisinde murad atına aşkın fermanı olmadan kim süvâri olabilmiş ki ?
Ehli safâ olanlar arasında mecaz hakikatin sâyesidir.
Gönlün meyli nereye ise ruh oraya gider.Öyleyse biz de varalım dünyâ kokan entârimizle o gül kokulu dilârânın sokağına da ara sıra üstümüze aşk sinsin .

Mine’l kalbi ile’l kalbi sebîlâ
(Kalpten kalbe yol vardır)

Câhide