Bir Varmis Bir Yokmus...

Diye baslar her Hikaye, cünkü yasanmisdir, bitmisdir, sona gelmisdir.
Aslinda her serüven Ana rahminde baslar , uzun bir yolculuk gibi görünür , lakin göz acip kapayana kadar bitmisdir. Hayat boyu bir cok hikaye anlatilir , cocuklugumuzdakiler genelde ; bir varmis bir yokmus, evvel zaman icinde kalbur saman icinde, cok seneler önce ülkenin birinde Yasli bir Kral varmis, bu Kralin dünyalar güzeli kizi 18 yasina geldiginde …diye anlatir dedelerimiz , sonra biz dinlerken o masalin kahramani gibi hayal eder tabiki de beyaz atli prensi veya dünyalar güzeli Prensesi bekleriz yillarca..
Her Toplumda anlatilan hikayeler ne kadar birbirine benzesede kendilerine has dokulari vardir, mesela bizim Hikayelerimizde kavusamayan asiklar basrollerdedir; Ferhat ile Sirin, Leyla ile Mecnun,Kerem ile asli….
Büyürken bu hikayelerdeki asklari arar hatta bazende ilkokul siralarinda buldugumuzu zanneder, hayaller kurarken Ögretmenede yakalanmisizdir eminim. Simdi okurken de mutlaka akliniza gelip tebessüm ediyorsunuzdur tipki benim gibi…
Bir varmis bir yokmus….
Tipki bizler gibi, bir variz bir yokuz, ama bu var ile yok olmanin arasindaki o upuzun gibi gelen kisacik filmin basrolünü iyi oynamak hakkini verebilmektir yasamak, sonunda mi ? Sonunda kalan hatiralardir bizden sonra gelenlere kalan…
Yillarca hayatima dokunan onlarca insanla tanisdim, kimileri bir dokunus kadar kisa kimileride ömrüme yoldas oldu diyebilirim. Bazen onlar benim yaralarima dokundu bazen acitti bazende ilac oldu, cogunada ben dokundum, aslinda coguna iyi bir dokunus diyebilirim ama yarasina ortak olamadigim bazende sadece bakmakla yetindiklerimde oldu.
Bu anlari geride güzel anilar birakmak degil tek niyetim, birazda ders alinabilecek hikayeleri yasanmisliklari dogru ve yanlislari sizlerle paylasabilmek..