Hayata da Format Atmak Gerek

Yorucu bir hafta daha bitmişti. Hafta sonunu dinlenerek geçirmek ve enerji depolamak istiyordu ,eskisi kadar güçlü değildi sanki, biraz yaşlanmış hissediyordu kendini adam. Altmış yaş, yolun yarısını geçmekti aslında, beyazlaşan saçları da aynaya bakınca bunu hatırlatıyordu her sabah.Biraz şehir merkezinde dolaşıp alışveriş yapıp eve gitmeyi planlamıştı ama gezerken ,arasıra uğradığı meyhaneyi gördü. Uğrayıp biraz alkol alıp rahatlar , tanıdık birileri varsa sohbet eder yorgunluk atarım diye düşündü adam. İçeri girdi oturdu, telefonuna baktı, arayan var mı diye.
Babalar günü mesajları vardı. Yıllar önce eşinden ayrılmıştı, beraber yaşamasa da sık sık görmese de, Onun da , çok sevdiği bir kızı vardı. Özel günleri unutmaz arardı. Henüz aramamıştı ama arar mutlaka diye düşündü. Mesaj yazmıştır belki diye baktı, yoktu. Bir iki kadeh alkol aldı. Anılar canlandı. Olumlu konuşmalarından etkilendiği olgun yaşta bir arkadaşını aradı, onunla konuşmak rahatlatıyordu ,ruhundaki boşluğu biraz olsun dolduruyor enerji veriyordu..Biraz sohbet etti, kapattı. Zaman ilerliyordu ve alkol almaya devam ediyordu. Kızı hala aramamıştı.
Zaman zaman görüştüğü, genç güzel kadınlar vardı, onlar aradılar kutladılar. Genç güzel kadınlardan hoşlanıyordu aslında ama asıl aradığı yaşına uygun, kişiliğine uygun, kendi kültürüne uygun biri idi. Köyde doğmuş büyümüştü. Şehirde otursa da köy hayatını seviyor ve köyünden kopamıyordu. Meyhane kapısında son model Mercedes duruyordu ama köyünde traktöre binmek daha mutlu ediyordu onu. Bu genç ve güzel kadınlar kapıdaki arabaya binince mutlu olurdu da köyünde ona ayak uydurup tarlada, bahçede dolaşıp traktöre binebilirmiydi ? Cevabı da kendi verdi, Hiç sanmam dedi. Kendini çok yalnız hissetti adam, içinde dolduramadığı bir boşluk vardı. Gerçek sevgiyi arıyordu. Bu düşünceler birbirine eklendikçe içmeye devam etti. Alkol fazlaca etkilemeye başlamıştı bedenini, artık delikanlı değildi, beni etkilemez alkol diyordu ama, yıllar dayanma sınırını biraz aşağıya çekmişti anlaşılan. Kızını düşündü yine, hala aramamıştı. Biraz önce konuştuğu, olgun yaştaki, ona enerji veren arkadaşını tekrar aradı. Alkolün etkisi ile çok duygusallaşmıştı. Kızım beni sevmiyor dedi. İçimdeki boşluk beni mutsuz ediyor dedi. Yaşamak çok anlamsız gelmeye başladı dedi.Uzun uzun konuştu. Belli ki sarhoş olmuştu. Barmen, uyardı, size taksi çağırayım, bu halde kesinlikle araba kullanmayın dedi. Evet dedi adam, zaten kullanmam, daha önce az miktarda alkol aldığımda kullandım, polis kontolünde kayda geçti, aynı hatayı bir daha yapmam, ben aradım taksiyi, birazdan gelir dedi. Taksi geldi, bindi ve evine gitti, uyudu. Sabahın erken saatlerinde telefonun sesi ile uyandı. Arayan kızı idi. Merak ve heyecanla, babacığım sana ulaşamadım dün akşam, merak ettim dedi sevgi dolu sesi ile. Gündüz çok yoğundum arayamadım, sevgili babamın özel gününü kutlamak için ,gündüz gece fark etmez, erken uyumaz dedim. Sana ulaşamadım. Bu sevgi dolu sesle yeniden enerji doldu adam. Şarjım bitmiş kızım, diyebildi. Baba kız güzel bir sohbetle mutlu oldular. Bahçeye çıktı, arabasını aradı yoktu ? Son konuşmalarına baktı, en son, kendine huzur veren olgun arkadaşı ile konuştuğunu gördü. Meyhanede neler konuştuğunu hiç hatırlamıyordu. Kadın anlattı, çok alkol aldığını, olumsuz şeyler konuştuğunu, taksi çağırıp eve taksiyle döndüğünü ondan öğrendi. Akşam meyhanede ne yaşadığını eve nasıl geldiğini hatırlayamıyordu. Çok üzüldü adam ve kendine söz verdi, bundan sonra asla alkol sınırını aşmamalıyım, kendimi kontrol etmeliyim dedi. Yeni bir sayfa açmalı ve 60 yaşına geldiğimi sık sık hatırlayıp daha ölçülü yaşamalıyım dedi.
Kızımı, ailemi ve sevenlerimi üzmeye hakkım yok. Kendi sağlığım ve huzurum için de daha ölçülü yaşamalıyım diye radikal kararlar aldı. Kahvaltısını yaptı, yürüyüşe çıktı. Hayat yolunda da bu yolda yürüdüğü gibi yere sağlam basarak dimdik yürümeye karar verdi. Her şeye rağmen yaşamak çok güzeldi. Mutlu ve huzurlu eve döndü duş aldı rahatladı. Bütün olumsuz düşünce ve duygular kombinin sıcak suları ile akıp gitti . Şimdi hayata daha olumlu bakıyordu. Her şeye rağmen yaşamak çok güzel diye düşündü.

SEVİL AĞTAŞ