Çukurovada bir toprak ağası bir köylü,ektiği mahsulleri
kontrol etmek için,kahyasını da yanına alıp yola düşer.
Uçsuz bucaksız tarlalarına bir hayli yol aldıktan sonra ulaşırlar.
Karşılarına ektikleri biber tarlası gelir,dolmalık,bir yanda,
acı biber bir yanda,çarliston biryanda sallanmaktadır dalında,
Salçalık kırmızı biber birbaşka güzeldir gözünde,ağa der ki
Şu salçalık biberin,közlemesi bir başka,salçaşı yemeklerde
bir başka der,

Kahya hemen atılır söze başlar biberi övmeye,
öve öve bitiremez biberi.
Az ilerde dolma kabakları kuzu gibi tarlaya sele serpe
uzanmışlardır,Ağa derki kabağın kızartması,dolması
bir başka olur,
Kahya ağanın ağzından lafı alır,başlar biberi yerip
kabağı övmeye..
Patlıcanlar olgunlaşmış dalda gelinblik kız gibi salınmaktadır.
Ağa derki şu mubarek patlıcanın,imambayıldısı,karnı yarığı,
kızartması,oturtması bir başka güzel olur yemesi.
Kahya hemen gene lafı alır .

Başlar biberi,kabağı,yerip patlıcanı övmeye..
Tomatesler kıpkırmızı al beni ye diyor daldan.
Ağa dosmateslere ayrı bir hayranlık duyar.
Kahya gene hemen ağanın ağzından lafı alır,başlar
diğerlerini yermeğe,domatesi övmeğe..
Ağanın canı sıkılmıştır bu durumdan..
Sus bre zındık,geldiğimizden beri ben neye iyi dedimse,
sen onu övdün diğerlerini yerdin utanmıyormusun
Allahın verdiği nimetleri yermeye deyince,
Kahya der ki Ağam,ağam ben ne biberin,Ne kabağın,
Ne patlıcan nede domatesin dazgiriyim..
Ağamın dazgiriyim deyince ağa başlar gülmeye..