Forumda gezinirken, Kalbini yaralayan bir söz... e denk geldim. kalbimi yaralayan sözler vardı benim de ve sevgili İsabella ile sevgili Ümmühan Yıldızın diyaloglarını okudum. Diyor ki sevgili İsabella;

-Biz fazla inceyiz.
İnce ruhlu insanlarla yaşamak zordur.


İçimden bir parça koptu. Hak verdim ona.


Birisi geçiyor önce satırlardan ve sonra kalbinizden. Çok anlam yüklüyorsunuz buna. Çünkü kalbinizin içi ateşten bir hare ile çevrili. Birisi geçiyor çiçeklerle balonlarla ya da türlü türlü kılıkta geçiyor işte. Boşluk bırakıyorum buraya. İçini siz doldurun diye.

Doğrusu çiçeklerle veya balonlarla işim yok benim. Öyle bir gayem -ufkum- yok. Hassas kalbin gecesi gündüzü olmuyor. Anlatmaya çalıştığım, hassas olmak bir seçim değil. Bu tabiattan gelen bir şey. Önemsenen şeyler farklı. Eşiğimiz farklı bizim. Kısaca dalgamıza bakamıyoruz.

İnciniriz
Söylemeyiz
ve sonra satırlara dökeriz halet i ruhaniyeti...

İnciniriz
Söylemeyiz
Yazdığımız şiirler sözüm ona tokat gibi gelir.


Hiç unutmam çok kıymet verdiğim bir şahıs bir keresinde bana demişti,
Şiirini okudum. Tokat yemiş gibi oldum.


İnciniriz,
fakat ifade ederken başka usullerden geçmek suretiyle konuşuruz muhatabımızla.



İncelik; incecik.!


Hassaslık, insana, tabiata bazen bir renge bazen de yaşamın içinden...

Farketmiyor.

/.

Gamsız


Siz yaşarken
Siz iyi yaşadınız
Tez yaşadınız


Bir şiirin içinden
Gelip saplanmasını bekledim kalbimin
Çok bekledim
Gelmedi



İllede kapanan bir pencere o
Her şey zamanın büyüklüğünden

Yaşam
Yedi ilikte aranan yedi düğüm
İster beyaz düşle
İster intikam koy masaya
Boş

Bağdaş kurmuş sözler silsilesi
Ok gibi saplanmamış
Neyime
Dokunmamış neyime
Bu yüzden boş
Onlar yanlış biliyorlar

Bitti bitecek kumbara
Kendiyle iyi geçinenlerin cumhuriyeti burası
Onlar yanlış biliyorlar
Bir lokmacık tebessüm ilişse göğe
Yetecek
Mühim değil kuşu uçurmak





Mahva
’2021

//.

İncecik



En mümkün zamanlardan biriydi
Seni tanıdım
Kalbimden bakınca
Aklımdaki manzara hiçbir yere uymadı

Reddedilmeyi öğrendim
Küçük bir kelimeydi öğrendim

Ve sen şahane bir hayal kurmama sebep oldun
O hayalde başlangıçlar vardı

Bitiş çizgisi balığın ağzındaydı
Ve ben oraya sürmeden arabayı
Orta yollu bir türküyle geçiyordum caddeden


Cadde dolu muydu bilmiyorum
Bunun farkında değildim
Bir gazete kağıdına sarılı sarı çiçekler gördüm çöpe atılmış
Kimse anlamadı
Ben savruldum


Kimse anlatmadı
Gerçek hikayesini

Bu şehirde çok suskun var
Kaldırımlar ve serçeler bize kalan.



Mahva
’2021