Kurban birazdan boynu vurulacak, hayata gözlerini yumacak, sessizce ölüme gidecek olandır. Sessizliğin nedeni kabullenmedir. Tüm benliğiyle ölümün soğuk yüzünü kendi içinde yaşamadır. Olacak olandan, gerçeğin ta kendisinden kaçamamadır.
...

Ölüm türlü türlüdür. Ölürsünüz, parça parça olursunuz, cesediniz bile bulunamaz kimi zaman. Ölümü dört gözle beklersiniz ama ölemezsiniz çoğu zaman. Ölüme sevdiklerinizle helalleşerek, kucaklaşarak gidersiniz bazen. Bazen de çok istedığiniz halde ölemez, dünyayı terkedemezsiniz. Kimi zaman da yaşayan ölü olursunuz ki, yaşamınız bir nevi cesetten farksız olur. En acı olanı da budur ölümün. Yaşarsınız, nefes alır verirsiniz ama tat lezzet almazsınız dünyadan.
...

Ölüm bilerek gidenler için bir nevi tozlu yoldur. Uğrunda vatan, bayrak, toprak gibi kutsal değerler varsa hiç tereddütsüz seve seve gidilecek menzildir. Ancak hiç nedensiz ve anlamsız yere sonu ölüm olan şey kurbanlık koyun cinsinden olan türdür.
...

Ölüm kaçınılmaz sondur. Acı gerçektir. Acı vericidir. Ancak siz acı çekerken sizi ölüme uğurlayanlar için daha ıstırap ve üzüntü vericidir.
...

Filizof Niçe böyle nitelendiriyor ölüme gedecek olan kişinin arkadaşının haleti ruhuyesini. Onun duygu dünyasını okuyor. Ölüme gidecek kişi belki çok şuurunda değildir bunun. Ne anlar, ne de görür. Sadece ölümün soğuk yüzünü hisseder. Kendisini ölümün kucağına terk eder.
...

Ancak ya yakın arkadaşı, eşi evladı anası babası için nedir ölüm derseniz, esas onu yorumlamak gerekir. Ölen bir kez acı çeker ve çekip gider. Borcunu öder, ahireti boylar. Ya geride kalanlar, onu ölüme uğurlayanlar; onlar her gün yaşar ölümü. Hayat boyu aynı acıları çeker.



Kemal SEYFİ
22.05.2021