Engellerimizi hor görerek,kötülerek onları değişik insan vasıtasıyla görmeyelim

Onlar bizim gibi yürüyemiyorlar,bizim gibi hareket edemiyorlar.yemek yiyemiyorlar


Biz onlara sahip çıkmayız hep birlikte.Bir kendimizi onların yerine katmayız acaba


Biz o zaman kendimi nasıl düşüneğiz bir bakalım.Biz bazen keyif ederken onlar


kendi canlarıyla uğraşıyor.Bir çoğunun kolu,ayağı,gözü,parmağı v.b organları yok.


Onlar hayatın pençesiyle uğraşıyorlar,bizler gibi rahat eğlenemiyorlar,gülemiyorlar.


Bizler onlara sahip çıkmasak kim sahip çıkacak.Bu engelli kardeşlerimize,ağabeylerimize


bacılarımıza,kız kardeşlerimize sahip çıkıp elinden tutmalı,bir nebzede olsa bile sevindirmeyiz.Onlara hem maddi,hem de manevi destekte bulunmalıyız,çünkü onlar


çalışacak durumda değiller.Bizler onlara destek verip,moral verip kendilerini daha


iyi hissederler.Bu konuda devletimize,sivil toplum örgütlerine ve bizlere çok işler


düşüyor.Özellikle devletimiz onlara sahip çıkmalı,onların ihtiyaçları karşımalı.

izzettin bilgin