ŞEKER BAYRAMI.
Hz Muhammed ve Ehlibeyti şeker bayramı kutlamadı. Hz Muhammed ve onun Ehlibeytine tabi olanlar şeker bayramı kutlamazlar. İlk şeker bayramını kutlayan İslam ve Ehlibeyt düşmanı Muaviye’dir. Hz Ali’nin şehit olma haberi Muaviye’ye ulaşınca sevinçten Şam’da şeker dağıtmıştır. Bu uygulama devam edip günümüze kadar gelmiştir. Zamanla toplumsal ve siyasal baskılar sonucunda şeker bayramı yaygınlaşmış ve günümüze kadar gelmiştir. Ehlibeyt düşmanları şeker bayramının kaynağını gizlemek için bu bayramı Ramazan bayramı ismi ile değiştirme gayretleri içindedirler. Oysa Kuranı Kerime’ye bakılırsa Ramazan Bayramının İslam’da olmadığı görülecektir. Değerlendirmemiz sadece ramazan bayramı veya Şeker bayramı ile ilgilidir. Ramazan orucunun mahiyeti konusunda farklı değerlendirmeler Müslümanlar arasında mevcuttur. Ramazan orucu ile ilgili değerlendirmemizi başka bir yazıda yayınlayacağız. Günümüzde şeker bayramı farklı bir anlamda kutlanmaktadır. Bu sebeple kişilerin bayram uygulamalarına bir diyeceğimiz yoktur.
BAYRAM, YAPTIĞI AMELDEN FAYDA BULANA BAYRAMDIR.
Bayram, orucunu, geceleri ettiği ibadeti Allah’ın kabul ettiği kişiye bayramdır. Hangi gün Allah’a isyan edilmezse o gün bayramdır. (Hz Ali) Ne mutlu kendini alçaltana, kazancını tertemiz bir hale koyana, özünü düzgün hale getirene, huyunu güzelleştirene, malının fazlasını yoksullara verene, ağzını beyhude sözlerden yorana, şerrini insanlardan giderene, kendisine amel ağır gelmeyene, uydurmaya mensup sayılmayana… (Hz Ali) Duanın kabulü bayramdır. Bir yetimi, garibi, yoksulu, darda kalmışı, çıplak olanı sevindirmek bayramdır. Yaptığı ibadetten şefaat bulmak bayramdır. Hayırlı amel işlemek bayramdır. Bir gönül yapmak bayramdır. Helal kazanç bayramdır. Allah’ın boyasına boyanmak bayramdır. Menfaatsiz ibadet bayramdır.