ZİKRETMEK
Allah-ü Zül Celal’i, akılla, kalble, dille, bedenle, benlikle her daim zikretmeli aklıselim insan. Kainatte hiçbir varlık, nesne yoktur ki, “Allah’ı hamd ile tesbih (Ya ratıcı’nın şanının yüceliğini söylemek) etmesin.” Kainatta her şey Yaradan’ını anar, yüceltir ve rahmetiyle merhametine nail olmak için çabalar.
Allah-ü Tea’la, azimüşan Kur’an-ı Kerim Bakara Süresi 152 nci ayetinde mea len;
“..Beni anın ki, Ben de sizi anayım; Bana şükrediniz, nankörlük etmeyiniz” diye bu yurmaktadır. Yine Kur’an-ı Kerim, İsra süresi 144. Ayetinde ise mealen;
“Yedi gök, arz ve bunların içinde bulunanlar, O’nu tesbih ederler. O’nu övgüyle tesbih etmeyen hiçbir şey yoktur. Amma siz onların tesbihlerini anlamazsınız. O, halimdir, çok bağışlayandır.”
Bu cümleden olmak üzere, Hidrojen atomundaki elektronun, çekirdeğin çev resinde saniyede 2000 KM hızla döndüğünü kimse fark edemiyor. Halbuki madde nin en küçük parçası bu dönüşüyle Allah’ı tesbih ediyor. Hatta Deniz kaplumbağa larının yavruları kumsaldan çıkınca hep denize doğru yöneliyor. Bu Yaratan’ın lüt funca yöneliştir.

Allah’ü Teala kullarına buyuruyor ki;

- Beni; Bana itaatle zikrediniz ki, Ben de sizi rahmetimle,
- Beni; Bana duayla zikrediniz ki, Ben de sizin duanızı kabul ve ihsanla,
- Beni; Bu dünyada zikrediniz ki, Ben de sizi Ahirette,
- Beni; İbadetle zikrediniz ki, Ben de sizi rahmet ve merhametimle,
-Beni; Ahlaklı, dosdoğru zikrediniz ki, Ben de sizi bahşettiğim nimetleri artırarak,
- Beni; Refah ve rahat zamanda zikrediniz ki, Ben de sizi bela ve musibete uğradı ğınızda,
Zikredeyim.
Unutulmamalıdır ki; Allah’hü Tea’laya kulluğun başı zikir, ortası dostu olmak ve sonu şükür’dür.

Süleyman YILDIZ
Lemos5303