Dost kara günde belli olur. Düştüğünüzde, konum ve pozisyon kaybettiğinizde, elde avuçta olanı yitirdiğinizde, iftiraya maruz kaldığınızda, yapmadığınız bir fiille suçlandığınızda belli olur.
...

İnsanın iyi günü olur, kötü günü olur. İyi gününüzde herkes çevrenizde pervane olur. Sayılır sevilir, ilgi görürsünüz. İltifat sağanağına tutulursunuz. En küçük meselede sorulur sual edilirsiniz. Ancak bir düşmeyigörün, ayağınız kaymayıversin,
bir bir çekilir insanlar. Her gün sizi sinek ısırığı için, eften püften meseleler, incir çekirdeğini doldurmayan mevzular için bile arayıp soranlar kapınızı aşındıranlar semtinizden bile geçmezler.
...

Düşün kalkın, eski gününüze dönün, bu insanların hepsi olmasa bile bir çoğu tekrar yanınızda olur. Sudan sebeplerle, bir bahaneyle, yüzsüzlük ve pişkinlikle yaklaşırlar. Yine kapınızda nöbet tutmaya, muhafızlık yapmaya devam ederler.
...

Ancak kara gün dostları iyi gününüzde pek yakınınızda görülmezler. İlk halkaya dahil olmazlar. Sizi bir iş için rahatsız etmezler, olmayacak talepte bulunmaz, zora sokmazlar. Onlar herkes uzaklaştığında, bir zarar görür müyüz dediğinde yanınızda ve arkanızda olurlar. İhtiyaç duyduğunuz her konuda destekler, bağlılıklarını bildirirler.


Kemal SEYFİ
06.05.2011