Sonsuz dağlar düşlüyorum
sonsuz tepeleri karlarla kaplı engin dağlar
Ucu bucağı olmayan bir çiğdem yesilini andıran ovaların üstünü örtmüş çiçek bahçeleri var önümde hepsi cennetten inmiş güzellikteler
bir insanın duygularını şaha kaldıran müthiş kokulara sahipler
yürüyorum ...
birden bir uçurumun kaenarından denize bakıyorum dalgaların sesini gözlerimi kapatıp dinliyorum sanki her dalga vuruşunda farklı bir şey anlatıyor deniz
elimde boynuma bağladığım pembe flarım rüzgarın etkisiyle sanki benden kurtulmak ister gibi havalanmakta
onun isteğini yapıyor denize doğru özgür bırakıyorum
saçlarım rüzgarda savruluyor ellerim sonuna kadar açık şimdi açtım kollarımı rüzgarı kucaklıyorum
ara sıra denizin tuzlu suyu yetişiyor bana

...düşlerin sonsuza koştugu yerde
sabrın çiçekler açtığı yerde
asla kapanmaz yaşanan dertler
çünkü tarihin en güzel yerinde son sözü direnenler söyler.
27.08.2003