2
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
559
Okunma
Şimdi bir günlüğün içindeki yabancı bir karakterim.
Benliğimin beni yendiği bu zamanlar da yeni bir ben yaratırken tek bir sayfaya sığışmaya çalışıyorum.
Bilmediğim şeyleri bilmeyi çok seviyorum.
Alıştığım bu dünyada yeni bir ben yaratıyorum.
Portakalları rahat bıraktım arttık çiçeğini de
Kurtçuklarla barıştım, kızmıyorum onlara.
Belki kurtçuklar da bir mucizedir .
Öyle böyle ben de başladım işte bir yerden hayatı sevmeye.
Yenilsem de üzülsem de dönüyorum kendime.
Mevsimler geldi ve geçmekte
Ben yine kendimle gülüyorum bana
Herkesin bilir ki her hikayenin bir sonu vardır
Ve yine söylüyorum kendime
Bu hayatta yengeç olmak isterdim
Suda yaşardım fakat yüzme bilmezdim.
Şiirin sahibi
Cevap Yaz