Üzülme...
Bazen teselli kelimesi olsa bile yetmiyor !
Duygusuz ve duyarsız olamayanlar;
Harab ediyor kendini...
Kimi çok değer verdiğinden diyor;
Kimi aşırısı yanlış !
Kimide zehirliyse uzaklaşacaksın.
Mutlu olmak için illâ silmeyimi öğrenmeli
Bu dünyada?
Heleki ifritlerle imtihan oluyorsan !
Gözlerime hücüm etti acı yine...
Hastalıklar, ayrılıklar, savaşlar, ölümler...
Acaba diyorum tüm bunlar yaşanırken;
mutluluğu düşünmek bencillik değilmi?
Tüm insanlık kurtuluşa erdiğinde,
mutlu olmak tek hayalim...
Ben hep zora meyilliyim.
Bu yüzden çektiğim zerrelerimden !
Uyuyamayışım;
Huzursuz oluşum, güvensizliğim,
Ve tek başıma direnişim yaradanımın gücüyle...
AŞK’ın anlamını bile çarptırdilar !
Sevgiyi  menfaatlerine alet etmeye çalıştılar...
Aslında dünya kurulalı hep bunu yaptılar
Yok ediciler...
Var eden Tanrı’ yı görmeden !
Köre ne ayan?
Hiç bir devrinde kazanmadıklarından bir haber;
Kaç kez dürüldü bu defter !!
Kaç medeniyet battı insanlığı batırmak isterken...
Şahit oluyoruz son devrin;
Son olmayan ibretliklerine...
Hiç istemeden.
Mücadele yürekli İNSAN ların olmadımı hep
Tarihte ne kayıtlar var !
Bir bakmışsın;
Yerin üstündekiler, altındalar...
Sabırla sınanan bir zamandayız...
Yine acılarla yanarken canımız;
Hep umut kanatlarımız !!
Tüm yaşananların mükâfatı verilecek diye !
Haketmek değilmi aslolan...
...
Nigâr Güler
14.04.2021