yaşıyoruz, adına yaşamak denirse.
sönmeye yüz tutan umutlarla yaşıyoruz.
elden bir şey gelmemesi,
cesareti toplayamamak en acısı.
ve bir de susmak, susturulmak.

hayatın onca sağırlığına, ıssızlığına inat
sabah limana yaklaşan bir geminin,
martı seslerine karışan çığlığı kaplar her yanı
uyandırır şehirdeki dalgın insanları.
en sevdiğim keskin erguvan çiçeği kokusu,
onunla yarışan portakal ve limon çiçeği kokusu,
kıştan sonra epeydir yolu gözlenen ve gelen bahar.
sanki yeni doğmuş bebek gibi yeniden tazelenen umutlar
tam karşımda masmavi Akdeniz ve üstü karla kaplı koca dağlar.
gökte parlayan güneş.
aklımda cevapsız sorular ve olası cevap seçenekleri.
ipi kopmuş tespih misali bir yürek.
darmadağın, delik deşik, kırk yamalı bir hayat.
ah ah boş ver, gözlerini yum ve sus.
denizden esen hafif rüzgarı ve genzi yakan kahvenin acılığını hisset şimdi.
Orhan Şentürk 10.04.2021