Selamsız kelam olmaz. Esselamun aleyküm. Çevirmesek de akmakta zaman. Kum saati misali. Doldurmakla mı uğraşalım akan zamanın uzaması için ? Doldurmamız ve dahi yönelmemiz gereken yer gönlümüz. Ne oldu da unutur olduk özümüzü ? Kalp süzgecimiz paslanmış haldeyken yol almayı beklemek ne haddimize ? Tartmayı unuttuk dilimizden dökülenleri. Mürekkebimiz mi kurumakta. Kalemimizi daldıracak gönül mürekkebi bulamadığımız zaman geldiğinde, yazmaz olunca kalemimiz işte o zaman ellerimiz tutsa, beynimiz yorulsa ve gaye tutsak kendimize pişmanlığımızın varacağı yerden bile yoksun hâlde biçareliğimize üzülmekten başka gelmez elimizden herhangi bir eylem. Çıkış yolu nerde mi ? Gönül gözünü açan yollarda dolaşmamız lazım. Çiçekli yol değil aradığımız çiçekler ekebileceğimiz güzergah belleyelim yeter. Ne durursun ayağım at adımını da başlasın yolculuk. Durmayan zamana inat... Vesselam.