Sevdiği kadının resmini çizmiş
Vurulur resmi yere düşürmüş
Kadın yaklaşır iyice koşar adımlarla
Resim kadına aittir adam özür diliyor
Kusura bakmayın resminiz biraz kan oldu
Kadın adama ama siz ölüyorsunuz der
Adam insanlar ve hayvanlar ölür sadece
Kusura bakmayın ben de kendimi aşık sanıyordum
Meğerse büyük bir yalanmış bu ölüyorsam eğer
Ki bence ölmüyorum yaşıyorum daha çok
Düne kadar resminize bakıyordum şimdi gözlerinize
Ah nerde gördüysem sizi orda kaldım ben
İlerleyişim resminizi yaparak oldu yokluğunuzda
İnsanlar ölüyor işte kuşlar agaçlar ölüyor
Peki ya çiçekler ölür mü güzel kadın
Bu arada haddim olmayarak şiirinizide yazdım
Lütfen kan izlerini takip edin görürsünüz
Hem o beyaz sayfa hala temiz su gibi berrak
Resminiz gibi kanlı değil yazdığım şiiriniz
Lütfen af edin beni güzel hanımefendi
Zira ölüyorsam şu an size aşık değilimdir
Eğer aşık olsaydım ölmezdim çünkü aşıklar ölmez
Gül dalında biten özlem yorgun düşmüştür belki
Yani bu bir ölüm değilde yorgunluk olabilir
Gözlerinizi kapayın beyaz bir güvercin düşünün
Olabildiğince hür lakin yine de pencerenizde
Bir resim bir şiir gül izinden yol yaptım size gelen
Mutluyum gök kafesinin demiri kırılmış
Özlemim vuslat görmüş yanımda siz
Daha ne olsun daha ne isterim ki
Ölümü öldüren benim dedi aşk duydum
Ölümü his eden bir aşık var mıdır
Benim hislerim gökkuşağından bir buket şimdi
Belki de ölmüyorumdur kim bilir
Eğer aşıksam size okunuyorsa bu şiir
Evet ölmüyor yaşıyorum ben aşk şahidim
Güzel gözleriniz hayatımı kutsuyor şu anda
Bu akanda kan değil gül kurusu mürekkep
Şiirinizi yazmak resminizi çizmek için
Kabul ederseniz mutlu olurum

Sinan Bayram