Dokunmanın önemi, ancak dokunulduğu zaman kavranır. Dokunma hislerin, duyguların somutlaşmasıdır. Dokunma keşfetme isteğinin sonucudur. Sevgiye dokunma düşlerde başlayarak gerçekleşme korkusunun yaşanmasına neden olacak aşamalara kadar ilerler.
Hele sana dokunma…
Sana ilk defa gözlerimle dokunmaya çalıştım. Çünkü en etkili dokunmanın gözlerimin gözlerine dokunması olduğunu biliyordum. Sana ulaşmanın ilk adımıydı gözlerine dokunmak Seni görmek için hep sana baktım. Bakışlarımda dokunamadığım veya dokunamayacağım hissini çok yaşadım günlerce, aylarca ve hatta yıllarca. Önce düşlerimde düşlerine yolculuk yapabilmek için yollar aradım.
Ne düşündüğünü kestirememenin acılarını yaşadım. Yol bulamamanın verdiği çaresizlikler içinde. Ama bir yol vardı oda ümit yolu, ümidimi hiç kaybetmedim. Gözlerine hapsettiğin çığlıklara ulaşmak için nefesim kesilinceye kadar koşmak istedim, bakışlarının derinliklerinde
Sevgiyle veya nefretle bakan gözler dokunur insana. Hatta öyle ki bu bakışlar insanın kimyasını bozar. Kimi bakışlar vardır yürekteki sevgiyi eksiksiz yansıtır karşı tarafa, kimi bakışlar da vardır –gizlemeye çalışsan da- nefreti yansıtır.
Ben senin gözlerinin dokunulmazlığına sığınırım çoğu zaman.