-Şarkışla Belediyesi üstada senin büstünü yaptık gel hele bir gör demişler… Âşık Veysel’de gitmiş bir yol bakmış, elleriyle kontrol etmiş ve o nüktedan kişiliğiyle demiş ki;
Kardeş kaç para harcadınız buna onlarda çok para demişler… Bana söyleseydiniz şurada dinelirdim demiş/
İşte! Anadolulu olmak ve damarlarında bunu hissetmek böyle bir şey onun maddiyatı toprak olmuş görmeyen gözleri de “benim sadık yârim kara topraktır…” Bütün sevgisini tazeliğini güzelliği aşkını bir toprak parçasında arıyor ne büyük bir erdem ne büyük bir mütevazılık gönül gözüyle kalp gözüyle görmek böyle bir şey olsa gerek sonuçta sağlam gözleri olup ta gerçeği haykırmayan için de eriten pek çok insan var…
Belki Esmeye olan aşkından dolayı toprak ana ona yar ve yardımcı oldu. Meyve verdi çiçek açtı arılar çıktı kovanından onlarla konuştu dost oldu kuzuları elleriyle besledi… Onun bu kadar büyük bir usta ve Ozanlık geleneğinin piri olması da tam bu yüzdendir… Çocukla çocuk büyükle büyük olması erdem sahibi bir yürek taşıması…
Çiçek hastalığı gözlerini alan ama çiçekleri koparmaya kıyamazdı… Acıları erken başladı. Bir yılkı atı gibi savruldu Veysel yangınlar ölümler Köy Enstitüleri Öğretmenlik bu kısa hayatına neler sığdırdı. Esme ile evliliği ve çocuğunu kaybetmesi Esmenin onu Terk etmesi vs. Yine o kadim topraklara yani toprağına kavuştu,48 yıl önce ama sanatı şiirleri türküleri halen dilden dile dolaşıyor ve dolaşmaya devam edecek iyi ki bu topraklardan bir Âşık Veysel geçmiş/ “Esme terk eder gider onu evlenir çoluk çocuğa karışır Veysel’de öyle yıllar sonra Esme gelir o sırada Veysel bahçededir ve elma toplar esme görür ve ister o da şöyle der hoşgörülü kişiliğiyle kalsaydın da yeseydin...saygıyla...