Merhaba Dünya!
Biliyorum çok acı çektin. Hala bilmediğim bir sürü acıların da var. Ama bize yolladığın acılı çiğ köfteler için teşekkürler. Bizi misafir etmen, koruman, kollaman ne hoş. Eminim senin yerinde benim ırkımdan biri olaydı bize katlanamazdı.
Sahi ne çok kirlettik seni değil mi? Ne çok kırdık körpe dallarını! Sahi sen bize hiç kızmıyor musun? Ne çok umutla dolusun. Hiç ümidini kaybetmeden bize her yıl bahar çiçekleri yolluyor, kayalarının arasından sular fışkırtıyorsun. Biz ise hunharca seni tüketmeye devam ediyoruz.
Belli ki sen bize inat yaşamayı seçiyorsun. İlmek ilmek işleyip toprağın altında, üstünde güneşle buluşan nice canlar armağan ediyorsun. Belli ki yaptığın işten zevk alıyorsun. Azimlisin ve en muhteşemi cömertsin. Hep cömertsin. Her şeyini son damlasına dek veriyor, kendine bir şey saklamıyorsun. Aman Allahım! Dünya ne kadar güzel . Allah ne güzel yaratmış onu. Şu koskoca kainatta minicik yer kaplayan dünya bize göre ne kadar da büyük. İki insan karşılaşınca “Dünya küçük” derler. Hayır dostum hayır sizin dünyalarınız küçük bence. Dünya küçük falan değil. Hem düşünsenize elindeki her şeyini veren, senin tüm kirletmelerine rağmen inatla kendini yenileyen, temizleyen, sen onu israf etmene rağmen kayalarından sular fışkırtan, bağrında çiçekler açtıran bir dünya küçük olabilir mi hiç????

22/03/2021
Kütahya