" Güneş "  dedi kadın "  güneş 
bu sabah gülümsüyor  ,
 günler sonra  yüzünü gösterdi bak ,  bugün  hava çok güzel olacak   "

sevinçle    açtı pencereyi
                   gözleri kamaştı  adamın
ağır  bir havası vardı   odanın
Beyaz badanalı duvarların arasında  kireç gibi  bir yüzle  bakıyordu adam
geceyi andıran koyu  siyah gözlerinin gölgesi  istilâ etmişti  göz çukurlarını ,  avurtları göçük bir kuyuyu  andırıyordu 


  avuçlarının içine  aldığı   yüzü sevgiyle  öpüp kokladı  kadın
Tebessümü  , solmuş bir karanfilden farksızdı  yüzü  adamın
 hiç bir önemi yoktu bunun
“İyi günde, kötü günde, hastalıkta ve sağlıkta, ölüm bizi ayırana dek…”
 diye tekrarladı 

Az evvelki neşesinden eser kalmamıştı
Sevdiği gözlerinin önünde eriyip gidiyordu

İnler gibi bir sesle  " bu kadar  yorgun  nasıl olabilir insan " dedi adam
"aylardır yatıyorum   tonlarca ağırlıkta   taş  doldurulmuş sanki  bedenime    , kalbimse   bedenimden daha ağır  !.. "

Yoktu farkı   kolu  kanadı kırık bir kuştan

  Ansızın  göğsünün orta yerine  bıçak gibi saplandı ağrı   dudakları  büzüştü  acıdan 
  öksürdü ,   öksürdü
 kayaları döven    dalgaları andırıyordu dişlerinin arasına sıkışmış   köpükler

Belli etmemek için  yutkunmaya çalıştı
 Nafile 
nefesi daralıyordu gitgide
uzatmaları oynuyordu
biliyordu


Hayatın   büyük  piyangosu  ona çıkmıştı aslında
hasta yatağında daha iyi anlamıştı
her hareketi  her sözü içtendi  kadının çoktan ıspatlamıstı ona  aşkını


" Sevilmek  " dedi  içinden
ah " sevilmek  ve  sevildigini bilmek ne güzel şey ’di    ,



Gururla     ’ sevmekten daha da  güzel ’ diye geçirdi aklından   ...

"Acısız tasasız   yanmadan yakmak .. ! "

Nasıl bırakıp da gidecekti bu güzel duyguyu
 birden   ürperdi
Sevmeden sevilmenin  tadını  çıkarmıştı kendince 



Utandı  kendinden   sevilmenin gururu  biran da  yerle bir oldu
Alnındaki çizgiler daha da derinleşti

Düşüncelerin ağırlığından  mı nedir   bedeni daha çok  gömüldü yatağa
Sadece  düşünceleri hareketliydi  durmadan dönüp duruyordu   kafasının içinde

Nefesi daraldı ,   korkuyla açıldı gözleri 
İnledi ...
Koştu kadın sımsıkı sarıldı boynuna
" yanındayım  aşkım "   dedi 

güzel kalbi gibi  duruydu  gözyaşları  ,

sevgiyle  dökülen iki damla yaş ,  adamın dudaklarının arasından  usulca  kalbine kadar ulastı

yaktı
yandı 
gözleri konustu  son nefeste 
             " Yandım  !.. Aşk yanmakmış
meğerse "





[ yaşattığını  yaşamadan ölmezmiş insan   ]








.
.
.



Canan Eren
11Mart 2021/ Balıkesir _Erdek
Fotograf; Canan Eren
.
.
.