İnsan şehirde bile yaşasa bir köy sofrasına hayır diyemez. O sofranın bir çekiciliği vardır. Yere bir yaygı atarsın, üstüne bir sini sonra ortasına sacda pişmiş bir gözleme yada katmer yayarsın sonra peyniriydi, reçeliydi hele ki bir de çay varsa hemen bir bağdaş kurar oturursun. Bu sofralar öyle sakinde olmaz kalabalık bir sürü el uzanır orta yere biraz katmer bölünür biraz sac ekmeği içine biraz tulum peyniri biraz domates sarılır dürüm yapılıp ısırılır ardından bir yudum çay ile yanaklar şişer herkes birbirini iter yiyecek birşey kalmayacak korkusuyla şakalar kahkahalar yankılanır odada parmaklar emilir lezzetle ve bereket ile herkes doyar çekilirler sedir diplerine sini kaldırılır çaylar tazelenir garip bir uyku çöker sabah mahmurluğunda olmak istenilen yerdeyiz diye iç geçirilir keyifle