Herkes kendine güvenir diyeceğim de herkes kendine güvenmez. Ama bir çok insan kendine güvenir.

Bazen eli iş ve ekmek tutanlar karşısındaki başarısız insanlara bilinçsizce kendine güven der; kendisi pek ne yaptığını bilmese de.

Yaşam bir penceredir. Mesela ben bilgi sahibi olmadığım bir yaşama olaya konuya hiç bir pencereden bakmam; bilgi sahibi oluncaya kadar yaşar, izler, dinlerim; ondan sonra da o alanlara pencereden bakarım. Bilgi sahibi olduğum alanlarda kendime güveniyorum.

Yaşamdaki kötü günlerin bizi nerelere kadar savuracağını, iyi günlerde de nasıl yol alacağımızı biliyoruz; bu bir imkan ve zaman meselesidir. Hayatta imkan ve zamana göre şekillenirsin. Bazen dillenirsin, bazen de dinlenirsin. Hayatın yokuşu da var düzü de var; bazen bazı insanlara ikisi de yok; seçenek yok.

Neyse az edebiyat yapar gibi oldum. Biraz da kedilerimden bahsedeyim. Dün akşam kedim Karakuş’u soğuk havada üşümesin diye kedi sepetine koyup eski mahalleden yeni mahalleme getirdim. Onlara tahsis ettiğim odaya saldım mamasını verdim; gece sıcak yerde yattı uyudu. Sabah da mamasını yedikten sonra kedi sepetine koyup yine geri götürdüm. Karnı şiştiğinde doğum yapmaya az kaldığında buraya getireceğim; onu buraya bağlamanın başka bir yolu yok. Diğer iki kedime de ilaç içirdim. Öyle her ilaç kedilere içirilmiyor. Kafaya göre içirilen ilaç kedinin ölümüne sebep olur. Bilgi için veterineri aramak gerekiyor.

Üşümekten bahsettim de geçmişte kedilerime yazdığım şu dizeler vardı.
Ayakları Üşümesin
Kedilerimin kedilerimin
Ayakları üşümesin
Soğuk kış günü sıcak yerlerde yesin
Kedilerimin ayakları üşümesin
Yakuphan Kılınç
16 Aralık 2017 20:12

19.02.2021
Yakuphan Kılınç