Ortanca abim uzunca bir süre KIRGIZİSTAN da yaşadı. Ben de zaman zaman ziyaretine gittim. Abimin Kırgız dostlarıyla tanıştım. Gittiğimiz bir Kırgız dostumuzun evinde yaşlı olan erkeklere aksakal, kadınlara da Baybişe (Sözü dinlenen yaşlı kadın) diyorlar. Evin Baybişesi etrafındaki çocuklara hikaye anlatıyordu.
’’Tanrı o gün yarattıklarına yaş dağıtıyormuş. Önce insanı huzuruna çağırmış
-Ey insanoğlu. Sana 30 yıl ömür veriyorum
insan itiraz etmiş.
-Tanrım 30 çok az bana yetmez, biraz daha yaş istiyorum. Demiş.
Tanrı ona izin vererek huzuruna atı çağırmış ve ona 50 yıl ömür biçtiğini söylemiş. At itiraz etmiş.
-Tanrım eziyetli bir hayatım var. Gece gündüz çalışıyorum. Ömür boyu sırtımda yük taşıyorum. Bu kadar uzun bir ömür yaşamak istemiyorum. Mümkünse birazını alın.
Bunu üzerine tanrı attan 20 yıl alarak insanın ömrüne eklemiş. İnsan yine ömrünü kısa bulunca bekle demiş yeniden. Huzuruna köpeği çağırıp ona 40 yıl ömür verdiğini söylemiş. Köpek itiraz etmiş.
-Tanrım o kadar zor bir hayatım var ki yaşadığım sürece sahibime hizmet ediyorum. Çok yoruluyorum lütfen ömrümü kısaltın demiş.
Tanrı köpekten 20 yıl alıp insana vermiş. İnsan aç gözlü yine az bulmuş. Sonunda maymunu huzuruna çağırmış. Maymuna da uzun ömür verilmiş ve yine maymun itiraz etmiş.
-Hayatım maskarlıklarla geçiyor bu ömür bana çok geliyor demiş.
Tanrı ondan da 20 yıl alıp insana vermiş. Böylece aç gözlü insan 90 yıllık yaşama ulaşmış.’’
Bu hikaye beni etkiledi. Buna göre ben ....... yaşımı yaşıyorum. Ya siz?