ALET YAPMA VE KULLANMA BECERİSİ

İnsanı insan yapan ve diğer canlılardan açık ve net biçimde ayıran en temel özellik, insanın alet yapıp, kullanabilme becerisidir.
Üretim amaçlı tarımdan ( karasaban pulluk, kazma kürek v.b.) ya da güncel yaşamda beslenmeden tutun da ulaşıma, eğitimden sağlık hizmetlerine ve eğlenceye kadar yaşantımızın akla gelen her alanındaki kullanmış olduğumuz aletler uygarlığın teknolojik gelişim süreci içinde değişerek ve gelişerek sürmektedir.

Hal böyle iken, bir çivi çakmasını bile beceremeyip, çekici çivinin başına değil de parmağına vuran insanlar da az değil aramızda. Bu durum aile içinde anne ve babanın çocuk eğitime nasıl baktığı çocuklara küçük yaşlarda bu alet kullanma becerisi ile ilgili neler ögretip, ne tür sorumluluklar yüklediği ve yaşam boyu yaptığı işler, kazandığı deneyim ve ustalıklar ile ilgili bir durumdur.

Son fırtınalardan sonra balkon kapılarından birisinin camı kırılmıştı ve değiştirilmesi gerekiyordu. Bu işi ben yapabilirdim, camın ebadı 55 × 100 m yani hayli uzundu..Ancak camın tamamı kırık değildi..Ben o camın kırılmayan kısmını kullanabilmek için bir fikir geliştirdim..Kırılan alt tarafını kesip ortadan bir alüminyum çift yönlü bir kenetleyici malzeme kullanarak bunu sağlayabilirdim. Önce mahallemizde yakındaki camcıya gittim cam macunu sordum. O bana artık macun devrinin kapandığını, yerine çekomastik gibi yeni dolgu malzemelerinin kullanıldığını söyledi.
Fakat ben yine de araştırdım ve hâlen cam macunu satan bir camcıyı buldum.

Uzun olan ve kırılan camı kendi olanaklarım ile söktüm, kestim ve ortasından bir aliminyum kenetleyici takarak daha sağlam bir hale getirdim.ve macunladım. Bu kadar uzun bir kapıya tek parça 3 mm lik cam takmak zaten bana kalırsa inşaat müteahhidinin vaktinde düşünmesi gereken bir husus, fakat yapmışlar zamanında ahşap doğrama olarak.. Şimdi pek çok insan ahşabı değiştirip PEN malzeme kullanıyor..

Böylelikle başlangıçta eşimin bile" Ben öyle ortasından ekli cam istemiyorum, camcıya sor öğren fiyatını, neyse alalım bir cam!" gibi itirazlarına fazlaca kulak asmadım. Keza elimden gelen bir iş, hem can sıkıntısına iyi gelir ve tamirat işleri beni rehabilite ederdi ve de paramız da cebimizde kalırdı. Depoda yeterince kullanıma elverişli cam vardı değişen kapı ve pencerelerden..

Yapılınca da eşimin de hoşuna gitti ve beni kutladı, ne masrafım varsa yazmamı ve işçiliğimi de ücret olarak aylık giderimize eklememi istedi ( Aile bütçemiz ortak) . Ben de ona önce kabul etmediği için "itiraz ettiğin bir kilo macunun masrafı 20.- TL yı masrafa yazacağım, emeğimi yazmıyorum!" dedim 🤣 Elimi bulaştırmışken diğer bir kapıda da bir çatlak cam vardı, onu da değiştirdim..
Fakat cam işi çok dikkat titizlik ve sabır isteyen bir iştir, milim hatayı kabul etmez, umulmadık anda çatlar bir yeri ve emekler heba olur..

Ahşap kapılar zamanla ısı ve nem faktörü ile çarpıklaşarak da camların kırılmasına neden oluyorlar. Sökerken takarken son derece titiz olmak gerekir. Yoksa hem sökerken hem takarken kırılmalar olabilir.

Küçük yaşlardan beri alet ile bir şeyler yapmaya çok hevesli idim. Bu el becerilerimin gelişiminde bir Köy Enstitüsü mezunu olan rahmetli babamın hakkı büyüktür.

Demem o ki bu gün yeni yetişen nesil ne yazık ki klavyeden başka bir beceri tanımıyor. Bu bir büyük eksiklik bana göre.. Çağdaş yaşam çok yönlü beceriler istiyor. İnsan kendine yetebilirliliği ve gereksinimlerini kendisi üretip karşılayabildiği ölçüde büyük insandır diye düşünüyorum.

Bu konuda umarım herkes kendine göre bir ders çıkartır yazdıklarımdan..

Bu günlerden Cuma idi, ben balkonda tamirat yaparken, yakınlarda bir binadan Arapça Cuma hutbesi okunuyordu hoparlörler ile.. Daha sonra camiden öğle namazı için ezan okundu. İster istemez kafama takıldı. Bu ses camiden değil, bir evden geliyor gibiydi. Buna rağmen niye hoparlör ile mahalleye yayın yapma gereği duyuluyordu, Arapça okunan duanın yararı mı yoksa benim yüreğimden kendi dilim ile Tanrıya yaptığım dua mı daha makbuldür Tanrı indinde?! ?! Kafama taktım boşuna...

Fakat taktığım cam boşuna değildi...

Sağlıcakla esen kalınız dostlar...

Şaban AKTAŞ
05.02.2021 - 20.11