kime diyorum,

bakma bana öyle dik. kırığına, kırağına ak düşmüş saçlarınla bakma öyle kesik, kesik.. e haydi çevir rengi gözlerim sisi bakışlarını güneşe artık


kime diyorum,

çatma kaşlarını bozulmasın yuvaları kanadında tüy bitmemiş tıfılların. asma suratını da bilirim yankısında diktir uçurumların. sen beni bilmesende seni en iyi ben bilirim eteklerinden adamlığının

 
kime diyorum,

az biraz yaz, çok biraz da serttir mevsimlerin sevmelerim gibi bilirim ama inan sırası hiç değil. her ne kadar bilsem de için için biriktirdiğin ateşten gözyaşlarını ne yeri ne de zamanı şimdi. tut, haydi tut nefesinden volkanikliğini, bırak sövgüsünde öksürmeyi, püskürmeyi


sana diyorum sana,

haydi, haydi durma sür yamaçlarına kır çiçeklerinin en asi rengini, o kesik kekik rüzgarlarınla misleşsin yabanın nefsi, nefesi. vızıldasın göğünde, nefesinde börtü böcek polenleşsin hayat kanat, kanat bir o kadar da yaşamak.


sana diyorum sana,

her tondan sar, sarmala bas bağrına kuytularında büyüttüğün yabanı. gönder çağlasın gelsin yosun giymiş kayalıklarından dudak çatlatan serin sularını gönder, gönder ki buğusunda
şenlensin kuraklığı o eşi benzeri olmayan habitatının


sana diyorum sana,

birazda olsa beni anlasana. eğri oturmasakta doğru konuşalım. yalnızım diye diye de sızlanmayı da bırak artık hem sen önce keçilerine mukayyet ol keçilerine.. bilmez misin bre ey ulu yürek yalnız olan sen değilsin bu koskoca dünyada. yalnız olan bu şehrin yorgun, pornografik kalabalığındaki biziz. biz insanlarız aslında....

 
ilhanaşıcışubatikibinyirmibir