Geleceği yorumlamak ve yarının Türkiye’sinde Dünya’ya yön veren bir ülke olma gayesini daima ruhunda barındıran nesillerin yetişmesi gerekmiyor mu? Bu kavgaların, bu çatışmaların bize zararı, düşmanlarıma daima karı olur. Yıllardır kendi içimizde ikilemlere düşerek neler kaybettiklerimizi hiç sorguladık mı? Hatayı başkalarında aramak yerine acaba biz hiç hatalı değil miyiz? diye kendimize sorduk mu? Yarın belki geç olabilir ama bu günden daha azimli daha istekli ve daha da disiplinli çalışırsak bu gayeye ulaşmaz mıyız? Dünya ne çekiyorsa kendi doğurduklarında geçiyor, biz ise olaylara içinde acaba ne yapıyoruz. Eski günlere Dönmez mi? Ülkemiz.

Eski günlerin derin izleri hala bizlikten ve bizi kendi içimize hapsettiğimiz değerlerimiz gün yüzüne çıkarmamızı beklemiyor mu? Yarın belki Dünya insanlığın kurtuluş reçetesi bizim adımlarda saklı olamaz mı? Tuna’dan Baykal’a Adriyatikten Çin seddin’e Dünya’nın Adaleti ve selameti için O eşi benzeri görülmemiş iklimi dönmemiz gerekmiyor mu?
Bir sabah uyanıyoruz. Dünya artık kan gölü değil, milletler bir arada, birlik olmuşlar sıkıntısı olana deva, ihtiyacı olana Hızır olmuş. Yarınlar savaşların değil, barışa yürüyenlerin bireylerin yönetimine hasret değil mi? Yorgun bir insanlığın vicdanın yeniden revize edip dirilişim temelleri atılmalıdır. Belki de sakladıklarımız sizi bu hallere iten değil mi? Bu gün geç olmada kolları sıvananın vaktidir diyorum. Her ne istiyorsanız gönlünüzce olsun.

İletişim:
[email protected]

Sedat KÖSE