Benim eski bir elektrikli soba vardı onu kullanıyordum. İki çubukluydu, birisi patlamıştı birisi vardı; bir iki gün önce de o çubuk patladı. Neyse ki kaza bela olmadı; patlayan çubuk olsun. Yani lafın özü benim eski soba mefta oldu.

Bu eski sobayı büyüklüğümde aldığımı hatırlamıyorum; o halde çocuk yaşlarımda aldım. Yani soba yirmi yaşında falan var tahminen. Çile çekerek yaşlandım be.

Benim kız bile onbeş yaşına geldi. Benim kız hayli uzakta. Evvel küçüklüğünde görmeye gittiğimde beni taş ile sopayla kovalardı çocukluk işte. Şimdi biraz büyüdü artık taşla sopayla kovalamıyor. Hayat şartları nedeniyle kızımı sık sık göremiyorum; sık sık görmek de çok mühim değil. Benim kızım okusun memur olsun oniki ay maaş alsın; birde ben öldükten sonra benim şarkılara türkülere şiirlere yazılara mala mülke sahip çıksın o bana yeter.

Benim Karakuş isimli aile bireyi kedim de beş yaşına geliyor. Hey gidi yıllar hey.

Şimdi hafta sonu olduğu için sokağa çıkma yasağı var. Pazartesi günü Allah nasip ederse bir yeni elektrikli soba alacağım. Tek yaşadığım için odunlu sobayla falan uğraşmıyorum.

Yakuphan Kılınç